Hem De Çok Özledim

Çok özledim dostlar, birçok şeyi çok özledim. Arayıp bulamadıklarım, özlemekten başka çare bulamadıklarım, yerine hiçbir şeyi koymadıklarım, hepinizi çok özledim. Sizler asla bir daha olmayacaksınız, biliyorum. İyi ki vardınız, iyi ki yaşadım sizleri, yaşayamadıklarımı da iyi ki hissedebiliyorum. Bana verdikleriniz için, kattıklarınız için hepinize minnettarım.
Kimler ve neler mi özlediklerim? Bakalım;
Gerçek din alimi, güzel insan, korkusuz ve çağdaş İslam bilgini Yaşar Nuri ÖZTÜRK’ü ve düşüncelerini özledim…
Donanımlı İslam alimi, din hocası, dini programlar yapımcısı ve sonrasında ateist olduğu için katledilen korkusuz yazar Turan DURSUN’u ve O’nun cesaretini özledim…
Müslümanlığı para kazanmak için değil de sadece inandığı için yaşayan mahallemizin hocası Garip Dede’yi özledim…
Yaptığı reformist çalışmalar ile Osmanlı’yı çağdaşlaştırmaya çalıştığı için Padişah Abdülhamit tarafından önce sürgüne gönderilen daha sonra da başı kesilerek Abdülhamit’e görmesi için getirilen Mithat PAŞA’yı özledim…
Doğrudan sapmayan, devlet için çalışıp hükümete biat etmeyen Vali Recep YAZICIOĞLU’nu özledim…
Çocukluğumu, 70’lerin çocukluğunu, 80’lerin gençliğini, saflığını, masumluğunu özledim…
Çocukların organ mafyasından, pedofoli sapıklardan, Suriyelilerden çekinmeden oynayabilecekleri özgür sokak aralarını özledim…
70’lerin, 80’lerin özgür kadınlarını, onlara değer veren kibar amcaları özledim…
İdeolojisinden asla taviz vermeyen, özgürlüğünden asla vazgeçmeyen, baskılara boyun eğmediği için idam edilen devrimci Deniz GEZMİŞ ve arkadaşları Hüseyin İNAN ile Yusuf ASLAN’ı özledim…
Çağdaşlığın simgesi, pratik insanın mimarı, cahiliyetin düşmanı KÖY ENSTİTÜLERİ’ni özledim…
Zeytindağı’nın son bekçisi, kanal harbinin gazisi, vatanperver Falih Rıfkı ATAY’ı ve silah arkadaşlarını özledim…
Unutulmaz söz yazarı, çılgın kadın Aysel GÜREL’i özledim…
Güldürürken düşündüren, Cumhuriyet’in güzel sanatçısı Kemal SUNAL’ı özledim…
Çocukların büyük dostu, edebiyatın unutulmaz Türk’ü, dünyanın en gülmez adamı, sevgili ağabeyim Aziz NESİN’i özledim…
Büyük ustam, korkusuz karikatürist Oğuz ARAL’ı ve GIRGIR’ı, çizim derslerini, “gereksiz taramalardan kaçın” demesini özledim…
Kahkahası ile moral kaynağımız, sürekli gülen ama acılarla dolu bir hayat süren Adile teyzeyi özledim…
Günümüz siyasetçilerinde olmayan ama olması gereken tüm özelliklere sahip, ATATÜRK ilkelerini kendine yol etmiş büyük devlet adamı Bülent ECEVİT’i özledim…
Çocukların “NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE” diye her sabah okul bahçesinde haykırmalarını özledim…
Maçlardan önce söylenen ve rakı masasında, kahvehanede, evde otururken saygısızca dinlediğimiz İstiklal Marşımıza yeniden saygı duyacağımız, ayakta ve hazırolda dinleyeceğimiz günleri özledim…
Saygının, güzel sporcu olmanın, başarılı futbolcu örneğinin iki güzel insanı Metin OKTAY ve Can BARTU’yu özledim…
Ahlaklı futbol camiasını özledim…
Dilinin kemiği olmayan şair Can YÜCEL’i özledim…
Sanat güneşimiz Zeki MÜREN’i özledim…
Türk’ü yeniden bu topraklarda egemen kılan ATATÜRK’ü özledim…
Laik demokratik cumhuriyeti kuran ATATÜRK’ü özledim…
Payitahta son veren, din simsarlığına dur diyen ATATÜRK’ü özledim…
Türk kadınına birey olma hakkını tanıyan ATATÜRK’ü özledim…
İş Bankasını, Etibankı, Sümerbankı kuran ekonomist ATATÜRK’ü özledim…
Nutuk’un sonunda Türk Gençliğine yaptığı hitap ile bize bu günlerin fotoğrafını bırakan ATATÜRK’ü özledim…
Ben her özelliği ve güzelliği ile büyük TÜRK, Mustafa Kemal ATATÜRK’ü özledim…
Özlediklerim o denli çok ki; günümüz şartları ve insanları onları özlememizi o kadar çok sağlatacak kötülükler içerisindeler ki, bana onları hatırlamak ve özlemekten başka çare kalmıyor. Yazmadığım özlemlerim yazdıklarımdan daha fazla ve eminim sizler bir taraftan geçmişte bıraktığımız, benim kaleme almadığım özlemlerimizi mırıldanıyorsunuz şimdi. Ne yazık ki bir daha olamayacağız özlemlerimizle, hatıralarda kaldılar ve hepsi de iz bıraktılar. Çünkü onlar inandıkları gibi yaşadılar.
Hayat aslında bu kadar basit, inandığın gibi yaşa ve iz bırak. Tatlı bir iz, anılarda kalmak belki de en güzeli hayat tarzları içerisinde. Artık çıkmıyor böyle güzel insanlar, böyle güzellikler. Kirlendi toplum, yok oldu değerler. Hepimiz kocaman bir akıl tutulması içerisinde yaşamaktayız artık. Aile kurma yöntemlerimiz değişti, yemek yeme alışkanlığımız değişti, adetlerimiz yok oldu, örf ve geleneklerimiz unutuldu. Bir garip hayat yaşıyoruz anlamsızca, kapıldık emperyalistlerin büyülü dünyasına, televizyon ekranında yitiriyoruz kıymetini bilemediğimiz kısıtlı zamanımızı. Din ile kandırılıp efsunlanmaya pek hevesliymişiz. Bırakmışız kendimizi başkalarına, onların dilediği ve bize öğrettiği modern kölelik şeklinde ki hayatımızı yaşıyoruz hiç sorgulamadan.
Ben sorguluyorum dostlar, sürekli sorguluyorum ve ben o günleri, o günlerde ki güzel insanları özledim dostlar, hem de çok özledim…