İşte O Mekanizmalar

Zamanın birinde bir ağa otobüs almış. Otobüs dediysem de öyle şimdiki gibisini düşünmeyin. Kamyon olarak imal edilmiş ama karosercilerin, kaportacıların maharetli ellerinden otobüse dönüşüverenlerden… Ağamızın ehliyeti de şoförlüğü de olmadığından mecbur kalmış bir şoför tutmuş. Otobüs tamam, şoför tamam ama bu otobüs pek çok arızalanırmış. İki gün çalışan otobüs bir hafta sanayide yatar ağa da bu duruma pek kızarmış. Otobüsün sanayiden çıktığı, yolcu taşıdığı bir gün en arka koltukta oturan ağa yanındaki arkadaşına vites değiştiren şoförü gösterip ‘’Şu hergele yanındaki çomağı çok kurcalıyor, kurcalamasa bu kadar bozulmaz bu,’’ diye derdini anlatmış.
İşte o günden beri belki daha öncesinden başlayarak hep kabahati başka yerlerde başka şeylerde aramışız. Kimi zaman hiç alakası olmayan konularda, hiç alakası olmayan insanlarda…
Ama kimseye de yakışmamış kabahat. Kimsenin üstünde güzel durmamış. Herkes çıkarıp atmaya uğraşmış. Nafile ortada bir suç varsa muhakkak bir suçlu bulunmalıymış vesselam…
***
Sabahattin Ali Değirmen kitabında bir yerde ‘’ Vicdan azabı dedikleri şey, ancak bir hafta sürer. Ondan sonra en aşağılık katil bile yaptığı iş için kâfi mazeretler tedarik etmiştir,’. Ruh bilimciler, insan beyniyle hemhal olan koca koca adamlar, kadınlar ise buna savunma mekanizması demişler. Savunma mekanizması dedikleri şey bir nevi insanın kendini teselli etmesi, yaptığı yanlışa bir kulp bulabilmesi gibi özetlenebilir. Aslında bu mekanizmanın çalışması da gerekli. Ama her şeyin fazlası zarar olduğu gibi bunun da fazlası zarar işte. Misal savurgan bir kişinin harcadığı her parayı aslında çok da lüzumlu bir yere harcamış gibi mantığa bürümesi, Karşısındakinden dert yanan bir kişinin aslında kendinde olan olumsuzlukları onun üzerine yansıtması hep bu savunma mekanizmasından.
Savurduğumuz paralar çok lüzumlu yerlere gitmiyor, bazen yanlış düşünüp yanlış hareket edebiliyoruz, bazen hata yapabiliyoruz. Kabahat gömleğini hep şoföre giydirmeye çalışmayalım, olur mu?
Bu haftayı da Sabahattin Ali ile noktalayalım kıymetli okur;
‘’ Ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım.’’
Herkese sağlıklı, huzurlu, mutlu haftalar dilerim.
Kalın sağlıcakal…