Kaç kişiyiz?

Merhaba Sevgili Okur,
Bayram haftasından olsa gerek herkesten “ahh! O eski bayramlar, ahh! O eski bayramlar…” şeklinde cümleler duyar oldum.
“Eski bayramlar olsa şöyle olurdu, böyle olurdu…”
“Eee ne duruyoruz o zaman, yaşatalım bizde” dedim. Yaşatmak bizim elimizde. Biz istersek neyi değiştiremeyiz ki? Her şeyin başı önce istemek değil miydi?
İşte bu bayram, arife gününden başladık hazırlıklara. Evde hummalı bir çalışma…
İlk olarak, biraz modernize ettik kendimizce. Öyle eskilerde olduğu gibi; baba bir tarafta dinlenirken, anne yapmadı tüm işleri mesela. “Bayramsa hepimize bayram” dedik. “Hep birlikte yaparsak anlamı olur” dedik. Bu yüzden iş bölümü oldu aramızda.
Bayram kahvaltısını bu sene bizim evde yaptık mesela. “Hep büyüklerin evinde toplanılır adettendir” ama biraz modernize ettik demiştim, bunda da bir hiçbir sakınca yoktu bizce. “Önemli olan bir arada olmak ise büyük, küçük fark etmez” dedim ve bende aradım babaannemi hızlıca. Ailemizin en büyüğü. “Canım babaannem , Sultanım; bu sene bayram kahvaltısı sende değil bizde. Farklılık olsun seni bize getirelim” dedim. “Kızım, olur mu bilemedim şimdi. Ama madem niyetlendiniz tamam gelelim” dedi. En zor kısmı bitince sırayla annemi-babamı ve amcamla-yengemi davet ettim organizasyon işlemi tamamlandı.
Ardından bayram temizliği meselesi ve bayram alışverişi mühim konulardan biriydi tabii ki. Alışveriş öncesi menümüzü belirledik kızımla, malum devir ekonomi devri alacaklarımızı yapacaklarımıza göre belirleyip ekledik listemize. Olmazsa olmazlardandır bayram çikolatamızı da yazdık tabii listenin en başına. Yazılanları alma sırası kızım ile eşimdeydi. Bu kısımda bitince sıra temizlikteydi. Herkes bir işin ucundan tuttu. Gece geç saatler olsa da bitirdik çok şükür onu da. En sevmediklerimden ütü ve cam silme bendeydi bu arada. Tatlısız bayram mı olur dedik, şekerpareleri yuvarladık bir çırpıda. Yalan yok her şeyini kızım yaptı, fındıkları koyarken birazcık bizim ellerde değdi.
Sabah erken kalkıldı. Ütülenmiş, temiz kıyafetler giyildi. Kendi aramızda kısa bir bayramlaşma yaptıktan sonra başladık hep birlikte bayram kahvaltımızı hazırlamaya. Maaile toplandık sonunda. İlk önce büyüklerin elleri öpüldü, harçlıklar alındı ve bayram başladı bizim evde.
Kahve ve tatlı ikramıyla, “Ahh!, ne güzel oldu bayramlar bizim evde”. Sohbet ise yanında şahane.
Özel günümüzü doyasıya yaşattık kendimizce. Bugün çocuklarımızın anılarında kalan izler, gelecekte de onların yürüyeceği yollar olacaktı belki de. Önemli olan özel günlerimizi yaşatmak değil mi sizce de? Size uyan şekliyle modernize edip uygulayın evlerinizde. Çocuklarımız uzak kalmasın geleneklerimize. Kaç kişiyiz sorusuna cevap veremeyecek kadar” çoğuz” diyelim bizlerde…
Bir bayram sevinciyle herkese mutlu, sağlıklı bayramlar diler, yazıma yine bir çocuk kitabı tavsiyesiyle son vermek isterim. Ketebe Yayınlarından Sevgili Betül Duran’ın “Çıtır Çıtır Bir Bayram Macerası” kitabı.
Sevgilerimle,
Çocuk Kitabı Yazarı Işık SARAÇ