Fobiler

Fobi nedeni bilinmeyen, gerçek bir tehlikenin varlığıyla açıklanamayan ve çocukta yoğun bir iç sıkıntısı yaratan korku hali olarak tanımlanabilir. Çocuk bu durum karşısında bozulan dengesini yeniden kurmak için çeşitli rahatlatıcı stratejiler kullanılır.

Çocuğun yaşamındaki çeşitli evrelerin bazı belirli anlarında sıkça rastlanan korkular bulunmakla birlikte her türlü durum çocukta fobi yaratabilir: Sekiz ay civarında yabancılardan korkma; 2-3 yaş arasında küçük hayvanlardan korkma; 4-5 yaşlarında okul öncesi dönemde annenin ölmesinden korkma en klasik korkulardır.

Çocuk fobiye karşı nasıl tepki gösterir ?
Küçük hayvan fobisi olan bir çocuk, her ne kadar eğlenceli olsa da, bu hayvanlarla karşılaşma riskini reddeder . Örneğin oynamak için bahçeye çıkmaz, toprak ya da kumla oynamaz, doğada yapılacak gezilere katılmak istemez. Bunları yapmaya zorladığında sihirli güçler taşıdığına inandığı bazı “ fobi karşıtı” nesneleri yanında taşıyarak rahatlamaya çalışır. Bu tür nesneler ya da oyuncaklar ona bütün gücün kendinde olduğunu hissettirir ya da fobilerini yansıtmasına yardımcı olur. Örneğin ; karanlık ve gece korkusunu yenmek için çocuk bazı oyuncaklarını koruyu bir “ kalkan” olarak kullanır.

Fobik nevrozun kaynağında, çatışmanın gerçek nedenini tümüyle bilinçaltına iten mekanizmalar bulunmaktadır. Çocuk çatışmanın yarattığı korku ve hoşnutsuzluğu fobi yaratan nesneye yansıtarak bu nesneyi “ düşman ilan eder. Sorunun çözümleyici açıdan ele alınmasıyla çocuk fobi yaratan nesneye yüklediği simgesel anlamlar yerine onun gerçek anlamını kabullenmeyi, bilinçaltındaki derin çatışmalara doğrudan göğüs gererek onları aşmayı öğrenir.