Gelişim düzeyi

İnsanlığın medeniyet seviyesinin nerede olduğunu, daha ne kadar gelişip ne kadar ilerleme kaydedebileceğini kestirmeye çalışan teoriler var. Bunların en bilineni “Kardashev skalası” diye bilinen bir ölçme sistemi. Bir ölçek... Bu sisteme göre insanlığın gelişim düzeyini, kullandığı enerji miktarına göre ölçmek mümkün. Durumu açıklamak için teori; tip 1, tip 2 ve 3 gibi kademelere bile ayrılmış. İnsanlığın; güneşin bütün enerjisini kullanabilmesi, tüm güneş sistemine hakim olması, giderek bütün galaksiye ve galaksiler arası hakimiyete sahip olması ön görülüyor. Bunu aklımızın erdiği yere kadar geliştirmek, hayal etmek mümkün. Hatta bunun sonucu olarak “Dyson küresi” diye, güneşin tüm enerjisini elde etmeye yönelik ütopik bir proje bile var.
İnsanlar tüm bunları düşünüp hesaplaya dursun, uygarlığımızı henüz insansı olarak bile adlandırmak zor gibi görünüyor. Şimdilerde ekonomik dar boğazla mücadele etmek durumunda kalıp ağır bir geçim savaşı veren halkımız, bu durumdan yakınırken hala ‘cebindeki telefonu çıkar onu nasıl aldın’ deyip hiç bir şey yokmuş gibi yapan yanlı, çıkarcı ve cahillerce yönetilen bir ortamda olduğumuzu düşününce insan kendine yabancılaşıyor.
Toplum düzenini korumak ve geliştirmek için çıkarılmış bazı cezalar gelir kapısı durumuna gelmiş. Öyle ki: rast gele, yanlış kesilen trafik cezalarına itiraz dahi edemiyorsunuz. Etseniz de nafile. Size ait olmayan cezayı ödemek zorunda kalıyorsunuz. Kim bilir belki de bu cezalar seçim arifesinde affedilir. Yani bildiğiniz seçim yatırımı. Sonra güvensiz bir yaşam süren, ilk fırsatta ülkeyi terk etmek isteyen yeni kuşağa şaşırıyoruz. Oysa insanca muamele görmek, güven duymak, haklarına sahip olmak istedikleri gayet açık.
Baharın insanın içini kıpır kıpır ettiği şu günlerde refüjleri mora boyayan güzelim salkım çiçeklerden, çağladan, erikten, deniz boyu pikniklerinin en iyi nerelerde yapılabileceğinden söz etmek isterdim. Görüyorsunuz ya insan, olanlara kayıtsız kalamıyor. Hoşça kalın.