Bazı yiyecekler vardır özel günlerde yediğinizde size anılarınızı getirir, ruhunuzu doyurur aslında…
Baklavayı bayramda, güllaçı Ramazan’da, lokmayı kandilde yemek gibi. Rivayete göre Hazreti Nuh’un gemisindekiler tufandan kurtuldukları gün ambarda kalan az sayıda yiyeceği birbirine karıştırarak bu tatlıyı yapmışlar. Muharrem ayının 10.günü her cemiyette birbirine benzer şekilde aşure yapılıyor. İçine en az yedi çeşit yiyecek katmaya da özen gösteriliyor, bunun için de en az yedi kişiye dağıtılıyor.Sıcacık aşure dağıtımı aslında birlik beraberlik, dayanışmayı temsil eder. Aşurenin tarihi insanlık kadar eski neredeyse… Farklı milletlerde de farklı malzeme ve farklı zamanlarda hazırlanan aşure mevcut.
Osmanlı döneminde sarayda pişirilen üç çeşit aşurenin tariflerinde; buğday, nohut, kuru fasulye, mısır, yeşil mercimek, az pişmiş pirinç, çiğ bulgur, ayva, elma, ceviz, çörek otu, badem, fındık, fıstık, fesleğen, karabiber, karanfil, kuru incir, kuru kayısı, çekirdeksiz kuru üzüm, kuş üzümü, tarçın, çir, zemzem suyu ve şerbet kullanılıyordu. Geleneksel aşure ise buğdaylı, baklagilli, şekerli ve bol kuru üzümlü yapılıyordu. Bu temel tarif muhtemelen beş yüz yıl boyunca hiç değişmedi. İçerdiği yoğun kurubaklagil,kurumeyve ve yağlı tohumlar nedeni ile besin değeri yüksek olan aşurenin diyet yapanlar ve diyabet gibi kronik hastalığı olanlar tarafından dikkatli tüketilmesi gerekmektedir. Aşure 1 porsiyonu 350-400 kalori içeren yüksek enerjili bir tatlıdır. Bir kase aşure 3 dilim ekmek, 1 köfte ve 1 meyvenin toplamına eşdeğerdir. Aşure hazırlanırken içine ilave edilen tarçın, incir, kayısı, kuru üzüm gibi kuru meyvelerin miktarı düşünülerek; diyet yapanlar ve diyabet hastaları için ilave şeker eklenmemesi ve yeme zamanlarının ve miktarlarının kişinin porsiyonlarına göre ayarlanması uygun olur. Aşure,Çölyak hastalığı ve glüten hassasiyeti olan bireyler için ise son derece sakıncalı. Aşurenin yapımı bölgesel olarak farklılıklar gösteriyor. Bazı bölgelerde fasulye, nohut, bazılarında ise fasulye, nohut, bakla kullanılıyor. Mutlaka içerisine bir miktar buğday konulur, kuru meyveler de bölgelere değişiklik gösteriyor. Aşurenin içerisine buğday koyuluyorsa nişasta eklemeye gerek yok. Çünkü buğday,nişastası bol bir tahıl ürünüdür. Aşure yapılırken içine katılan malzemelerin sayısının abartılması hem aşurenin gelenekselliğinden bizi uzaklaştırır hem de aşurenin glisemik yükünün artmasına neden olur. Sağlık ve ağız tadı ile kalın.
Baklavayı bayramda, güllaçı Ramazan’da, lokmayı kandilde yemek gibi. Rivayete göre Hazreti Nuh’un gemisindekiler tufandan kurtuldukları gün ambarda kalan az sayıda yiyeceği birbirine karıştırarak bu tatlıyı yapmışlar. Muharrem ayının 10.günü her cemiyette birbirine benzer şekilde aşure yapılıyor. İçine en az yedi çeşit yiyecek katmaya da özen gösteriliyor, bunun için de en az yedi kişiye dağıtılıyor.Sıcacık aşure dağıtımı aslında birlik beraberlik, dayanışmayı temsil eder. Aşurenin tarihi insanlık kadar eski neredeyse… Farklı milletlerde de farklı malzeme ve farklı zamanlarda hazırlanan aşure mevcut.
Osmanlı döneminde sarayda pişirilen üç çeşit aşurenin tariflerinde; buğday, nohut, kuru fasulye, mısır, yeşil mercimek, az pişmiş pirinç, çiğ bulgur, ayva, elma, ceviz, çörek otu, badem, fındık, fıstık, fesleğen, karabiber, karanfil, kuru incir, kuru kayısı, çekirdeksiz kuru üzüm, kuş üzümü, tarçın, çir, zemzem suyu ve şerbet kullanılıyordu. Geleneksel aşure ise buğdaylı, baklagilli, şekerli ve bol kuru üzümlü yapılıyordu. Bu temel tarif muhtemelen beş yüz yıl boyunca hiç değişmedi. İçerdiği yoğun kurubaklagil,kurumeyve ve yağlı tohumlar nedeni ile besin değeri yüksek olan aşurenin diyet yapanlar ve diyabet gibi kronik hastalığı olanlar tarafından dikkatli tüketilmesi gerekmektedir. Aşure 1 porsiyonu 350-400 kalori içeren yüksek enerjili bir tatlıdır. Bir kase aşure 3 dilim ekmek, 1 köfte ve 1 meyvenin toplamına eşdeğerdir. Aşure hazırlanırken içine ilave edilen tarçın, incir, kayısı, kuru üzüm gibi kuru meyvelerin miktarı düşünülerek; diyet yapanlar ve diyabet hastaları için ilave şeker eklenmemesi ve yeme zamanlarının ve miktarlarının kişinin porsiyonlarına göre ayarlanması uygun olur. Aşure,Çölyak hastalığı ve glüten hassasiyeti olan bireyler için ise son derece sakıncalı. Aşurenin yapımı bölgesel olarak farklılıklar gösteriyor. Bazı bölgelerde fasulye, nohut, bazılarında ise fasulye, nohut, bakla kullanılıyor. Mutlaka içerisine bir miktar buğday konulur, kuru meyveler de bölgelere değişiklik gösteriyor. Aşurenin içerisine buğday koyuluyorsa nişasta eklemeye gerek yok. Çünkü buğday,nişastası bol bir tahıl ürünüdür. Aşure yapılırken içine katılan malzemelerin sayısının abartılması hem aşurenin gelenekselliğinden bizi uzaklaştırır hem de aşurenin glisemik yükünün artmasına neden olur. Sağlık ve ağız tadı ile kalın.
