Şehitlerimiz

Ben bu satırları yazarken yedi şehit haberi geldi yurdumuzun doğusundan. Haince bombalı tuzak kurmuşlardı. Yedi ocağa ateş düşürdüler. Ne oldu peki? Türk korktu mu? Ne istiyorlar da neyi elde ettiler bu sayede? Hiçbir şey. Sadece yedi ocağa kor alevi düştü, vatan toprağı şehit kanıyla bir kez daha sulandı. Bilmez misiniz ey gafiller, bayrağımızda ki al renk şehadetin rengidir, her şehidimizle bayrağımızı boyarız, biz şehit olmaya doğuştan hazırız.
Bulunduğumuz coğrafya da oynanan oyunların tezahürü tüm bu yaşadıklarımız. Tarih boyu bu topraklar rahat bırakılmamış ve bu gün de aynı durumu hep birlikte yaşıyoruz. İnsanlık tarihinin başlangıcı olan coğrafyanın sahibiyiz, medeniyetin beşiğine vatan demişiz. Tüm bulgular üzerinde bulunduğumuz toprakların önemini gözler önüne sermekte. Kudüs, Mezopotamya özellikle Urfa tüm dünya için kadim diyarlar. Hem sadece o diyarların tarihsel geçmişi değil, zengin petrol yatakları da tüm dünyanın salyalarını akıtmakta. Bölgemizde oluşan kan gölünden beslenmekte kendini medeni sayan batılı katiller.
Günümüz iktidarı son zamanlarda terörle mücadele alanında oldukça kararlı görünüyor, bu noktada muhalefet ve iktidar birlik içerisinde hareket etmeli ancak ne yazık ki bunu da görememekteyiz. Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur bilincinde bir hareketle tüm olayların karşısında dik durmak en önemli görevimiz olmalıdır.
Şehitlerimize Allah’tan rahmet diliyorum. Acılı ailelerine sabırlar diliyorum. Analarının ellerinden öpüyorum. Askerlik hayatımda görev yaptığım taburumdan on iki ayda on üç arkadaşımı al bayrağa sarılı tabutlar içerisinde analarına uğurladık. Terörün acısını iliklerine kadar yaşamış birisi olarak tüm kandırılmışlara, tüm hainlere lanet ediyorum. Terörün meclis uzantısına yol açan düşünceye de lanet ediyorum. Tüm şehitlerimizin kanı ellerine bulaşmıştır. Şimdi düşünüyor insan; “her evden bir oy HDP’ye” çağrısı yapanlar rahatça uyuyabiliyorlar mı diye. Eğer hala hatalarını anlamadılarsa vay halimize.
Analar evlatlarını elleri kınalı gönderirler askere. Arkadaşlar bir gece toplantısı tertip ederler. Babalar nasihat konuşmaları yaparlar, askerli hatıralarını anlatıp evlatlarını birkaç gün sonra teslim olacakları birliklerinde karşılaşacaklarına hazır etmeye çalışırlar. Yavuklular vedalaşır, evliler hüzünlenir, çocuklular koklarlar bir kez daha çocuklarını, bir kez daha koklarlar. Otogarda şenlik olur şehir turu sonrası. Hep “en büyük asker bizim asker” dir. Havaya atılır büyük asker, bayrağa sarılır, bir büyük eğlence ile birliğine uğurlanır. Askerlik Türk’ün DNA’sına işlenmiş bir KOD’dur. HER TÜRK ASKER DOĞAR.
Toplum olarak bunca verimli topraklarda, bereketli denizlerde, çalışkan insanlarımız ve genç nüfusumuzla rahat edemememizin tek sebebi içimizden çıkan hainler. Bu kadar çok haini içinde barındıran başka bir millet daha var mı yeryüzünde gerçekten bilemiyorum. Gençlerimizin erkek olduğu, birey olduğu yerdi asker ocağı ama şimdi gençlerimizin şehit olduğu yer ne yazık ki!