Merhaba sevgili okurlar, nasılsınız? Bir yanda tam kapanma diğer yanda ülkede virüs yokmuşçasına rahat rahat dolaşan turistler insanın biraz kafası karışıyor değil mi ister istemez? Bugün sizlerle yaklaşmakta olan Anneler Günü ile ilgili biraz konuşmak istiyorum bu özel gün nasıl kutlanmaya başlandı, şimdi nasıl kutlanıyor? Gibi.
Anneler Günü’nün ilk kutlanmaya başlandığı zamanların Antik Yunanlılar’a kadar dayandığını görüyoruz. Yunan mitolojisi tanrı ve tanrıçalarının annesi olarak bilinen Rhea için yapılan ilkbahar festivalleri Anneler Günü’nün ilk kutlamaları kabul edilir. Sonrasında ise Antik Romalılar da ana tanrıça Kibele için ilkbaharda festivaller düzenlemişlerdir. Peki, günümüz Anneler Günü kutlamaları nasıl başlamıştır?
Her yıl Mayıs ayının ikinci Pazar günü kutladığımız Anneler Günü, ABD’de yaşayan Anna Jarvis’in annesini kaybettikten sonra onun her ölüm yıldönümünde annesini anmak istemesiyle 1908 yılında başlamıştır. Anna Jarvis 1902 yılında babasını kaybettikten sonra annesinin yanına taşınır, orada çalışmaya başlar. 1905 yılında annesini de kaybeden Anna Jarvis yaşarken annesiyle yeterince ilgilenemediğini düşünür bunun üzerine annesinin ölümünden iki yıl sonra annesini anmak için evine arkadaşlarını çağırır ve o günün ülke çapında Anneler Günü olarak kutlanması fikrini öne sürmüştür. Jarvis’in bu fikri 1914 yılında Amerika genelinde bir ritüel halini almıştır.
Ülkede önde gelen bir giysi tüccarı da finansal olarak desteklemiştir. Sanırım tüccar burada büyük resmi görmüş ve kaz gelecek yerden tavuğu esirgememiş ya da kim bilir belki de duygusal olarak desteklemiştir. Anneler Günü’nün ilk kutlanması da Jarvis’in annesinin daha önce dini dersler verdiği bir kilisede gerçekleşmiş ve kutlamaya katılan çocuklar ve annelerine Jarvis’in annesinin en sevdiği çiçek olan karanfiller dağıtılmıştır. Ve o günden sonra da asaletin, şefkatin ve sabrın ifadesi olarak beyaz karanfil Anneler Günü için sembol haline gelmiştir.
Bir sonraki hedef ise Anneler Günü’nün resmi gün kabul edilmesi olmuştur. Anna Jarvis bu dileği için hem politikacılarla hem iş adamlarıyla hem de din adamlarıyla görüşmüş ve sonunda başarmıştır. 8 Mayıs 1914’te her yıl Mayıs’ın ikinci pazarı ‘Anneler Günü’ olarak resmen ilan edilmiştir. Ülkemizde ise Anneler Günü’nün resmi kabulü 1955 yılında gerçekleşmiştir. Bizde de tarih Mayıs’ın ikinci pazarı olarak kabul edilmiştir.
Anna Jarvis’in dileği kabul olmuş Anneler Günü resmi olarak kutlanmaya başlanmıştır fakat anma veya kutlama hediyeleri şekil değiştirmiştir onun dileği gibi konu bir beyaz karanfilden çok öteye geçmiş hediyeler, tebrik kartları, çiçekler derken her özel gün için geçerli olan kaçınılmaz son gerçekleşmiş ve emperyalizmin kucağına adeta düşüvermiştir. Bu durumdan son derece rahatsız olan Anna Jarvis hayatını emperyalist güçlerle savaşmaya adamış dava üzerine dava açmış ama hepsini kaybetmiş. Anna Jarvis konunun bu denli büyüyeceğini bilseydi bu işe soyunur muydu acaba? Ya bir de bugünleri görseydi -Her kanalda en az üç alışveriş sitesi çılgın, mega, şaşırtan, kudurtan indirimler yapıyorlar Anneler Günü adına- tabir-i caizse mezarında ters dönerdi.
Bir de özel günlerin kutlanması adına bu kadar göze sokulması, annesini kaybetmiş insanların acısını katlamak belki eksikliklerini daha çok hissettirmek doğru mu? Ya da çocuğu olmayan kadınların annelik hissini -Eğer ki istiyorlarsa- tadamamalarını sürekli olarak hissettirmek… İnsan çocukken her şeye kendi sahip oldukları açısından bakıyor senin annen-baban varsa herkesin var sanıyorsun normali o sanıyorsun. Evet düşününce her çocuğun hakkı buymuş gibi ama gerçekte meğer ne kadar büyük bir lüksmüş bunun farkına varıyorsun. Bu vesileyle sevdiklerimizin ve bizi sevenlerin kıymetini bilelim diyorum. Başta canım annemin ve yüreğinde anne sevgisi, şefkati olan herkesin Anneler Günü’nü kutluyorum. Umuyorum bizi sevgi kurtaracak.
Sevgiyle kalın…
Her yıl Mayıs ayının ikinci Pazar günü kutladığımız Anneler Günü, ABD’de yaşayan Anna Jarvis’in annesini kaybettikten sonra onun her ölüm yıldönümünde annesini anmak istemesiyle 1908 yılında başlamıştır. Anna Jarvis 1902 yılında babasını kaybettikten sonra annesinin yanına taşınır, orada çalışmaya başlar. 1905 yılında annesini de kaybeden Anna Jarvis yaşarken annesiyle yeterince ilgilenemediğini düşünür bunun üzerine annesinin ölümünden iki yıl sonra annesini anmak için evine arkadaşlarını çağırır ve o günün ülke çapında Anneler Günü olarak kutlanması fikrini öne sürmüştür. Jarvis’in bu fikri 1914 yılında Amerika genelinde bir ritüel halini almıştır.
Ülkede önde gelen bir giysi tüccarı da finansal olarak desteklemiştir. Sanırım tüccar burada büyük resmi görmüş ve kaz gelecek yerden tavuğu esirgememiş ya da kim bilir belki de duygusal olarak desteklemiştir. Anneler Günü’nün ilk kutlanması da Jarvis’in annesinin daha önce dini dersler verdiği bir kilisede gerçekleşmiş ve kutlamaya katılan çocuklar ve annelerine Jarvis’in annesinin en sevdiği çiçek olan karanfiller dağıtılmıştır. Ve o günden sonra da asaletin, şefkatin ve sabrın ifadesi olarak beyaz karanfil Anneler Günü için sembol haline gelmiştir.
Bir sonraki hedef ise Anneler Günü’nün resmi gün kabul edilmesi olmuştur. Anna Jarvis bu dileği için hem politikacılarla hem iş adamlarıyla hem de din adamlarıyla görüşmüş ve sonunda başarmıştır. 8 Mayıs 1914’te her yıl Mayıs’ın ikinci pazarı ‘Anneler Günü’ olarak resmen ilan edilmiştir. Ülkemizde ise Anneler Günü’nün resmi kabulü 1955 yılında gerçekleşmiştir. Bizde de tarih Mayıs’ın ikinci pazarı olarak kabul edilmiştir.
Anna Jarvis’in dileği kabul olmuş Anneler Günü resmi olarak kutlanmaya başlanmıştır fakat anma veya kutlama hediyeleri şekil değiştirmiştir onun dileği gibi konu bir beyaz karanfilden çok öteye geçmiş hediyeler, tebrik kartları, çiçekler derken her özel gün için geçerli olan kaçınılmaz son gerçekleşmiş ve emperyalizmin kucağına adeta düşüvermiştir. Bu durumdan son derece rahatsız olan Anna Jarvis hayatını emperyalist güçlerle savaşmaya adamış dava üzerine dava açmış ama hepsini kaybetmiş. Anna Jarvis konunun bu denli büyüyeceğini bilseydi bu işe soyunur muydu acaba? Ya bir de bugünleri görseydi -Her kanalda en az üç alışveriş sitesi çılgın, mega, şaşırtan, kudurtan indirimler yapıyorlar Anneler Günü adına- tabir-i caizse mezarında ters dönerdi.
Bir de özel günlerin kutlanması adına bu kadar göze sokulması, annesini kaybetmiş insanların acısını katlamak belki eksikliklerini daha çok hissettirmek doğru mu? Ya da çocuğu olmayan kadınların annelik hissini -Eğer ki istiyorlarsa- tadamamalarını sürekli olarak hissettirmek… İnsan çocukken her şeye kendi sahip oldukları açısından bakıyor senin annen-baban varsa herkesin var sanıyorsun normali o sanıyorsun. Evet düşününce her çocuğun hakkı buymuş gibi ama gerçekte meğer ne kadar büyük bir lüksmüş bunun farkına varıyorsun. Bu vesileyle sevdiklerimizin ve bizi sevenlerin kıymetini bilelim diyorum. Başta canım annemin ve yüreğinde anne sevgisi, şefkati olan herkesin Anneler Günü’nü kutluyorum. Umuyorum bizi sevgi kurtaracak.
Sevgiyle kalın…
