Emekli Kuyruğu

Sosyal medyada bir paylaşım dikkatimi çekti. Günümüz iktidarı sempatizanı olduğu paylaşımından anlaşılan bir kişi doksanlı yılların çilesi olan bankaların önünde bekleyen emeklilerin oluşturduğu kuyrukları eleştirmiş. Özetle demiş ki; “o yıllarda emekliler sabahtan girdikleri banka kuyruklarında akşama kadar beklerler ve yoğunluktan bunalan banka memurlarının azarlayan tavırları ile emekli maaşlarını akşamüstü gelen sıra ile alırlardı, artık bunlar ortadan kalktı ve emeklilerimiz beklemeden hesaplarına yatan paralarına kavuşuyorlar”.
Teknolojinin gelişmesi ve günlük hayatımızda sıradanlaşması ile elbette ki birçok yenilik bizlerin yaşamlarını pratikleştirdi. O yıllarda yaygın olmayan ATM ağları artık her köşe başında hizmete açık bir şekilde halkın kullanımında. Yine bu ATM’lerin “ortak ATM” özelliği taşımaları da ayrıca bir pratiklik. Ancak daha önemli bir durum var. O da, günümüz emeklileri ile o yıllarda ki emeklilerin profillerinin aynı olmaması. Doksanlı yıllarda emekliliği yaşayanların bir çoğu bu gün aramızda değil ve aramızda olanların da emekli maaşlarını alma yöntemleri o günlerden daha farklı değil. Onlar halen bankaya gidip sıra numarası alıyorlar ve banko görevlisine maaş cüzdanlarını uzatıp maaşlarını alıyorlar sonra da hesap defterine işlenen rakamları kontrol edip bankadan ayrılıyorlar. Ancak bir çok günümüz emeklisi ATM ile emekli maaşını aldığı için o kuyruklar oluşmuyor. Bir de; birçok emekli maaşına kredi çekmiş durumda. Yani banka ile işi yok. Devlet emekli maaşını bankaya kredi geri ödemesi olarak veriyor ve konu kapanıyor.
Günümüz emeklisi akıllı cep telefonları ile iletişim kurabilen, emekli olmadan önce çalıştığı işte bilgisayar kullanarak teknolojiyle haşır neşir olan bir profilde. Dolaysı ile emekli maaşını kuyrukta bekleyerek alacak durumda değil. İnternet bankacılığı kullanıyor ve hesaplarına anında müdahale ederek istediğini yapabiliyor.
Şimdi merak ediyorum, bu gerçekleri görmeyerek siyasi propaganda yapmak nasıl bir basitlik. Aynı durum yollar, tüneller ve köprüler için de geçerli. Yapılması ile övünenler ancak bir gurup düşünme tembelini kandırabilirler. Zamanın teknolojik gelişmelerini mühendislik alanında kullanmamak ahmaklık olurdu ve bu ahmaklığı günümüz iktidarı göstermeyerek ülkeye hizmet etti. Yani yapılması gereken hizmeti yerine getirdi sadece. Bunu yapmak görevdi, marifet değil. Tabi ki eksikler ve yanlış uygulamalar çok fazla bu noktada. İhale şartları ve yap işlet devret modelinin ağır getirileri hepimizin tepkisini çekiyor. Yani yapılanlarla övünüyorlar ama yanlışlarını da görmüyorlar.
Marifet, vatandaşa görevini yaptığını anlatmak ve görev değil de sanki üstün bir başarıymış gibi göstermek değil, görevini tam ve layığı ile yapıp ülkeyi zarara uğratmamak.