Çanakkale CHP İl Genel Meclis Üyesi Avukat Güneş Pehlivan tarafından başlatılan imza kampanyası metninde değinilen maddeler ev talep edilenler;
GIDA EGEMENLİĞİNİN ULUSAL EGEMENLİĞİN AYRILMAZ BİR PARÇASI OLDUĞUNUN BİLİNCİYLE; biz aşağıda imzası bulunanlar, bir üretim ve gıda krizine dönüştürülmüş tarım politikalarından vazgeçilerek, tarımın ve tarım sektörünün hak ettiği koşullara ve sürdürülebilir tarımın desteklenmesine yönelik güvenceye kavuşturulmasını; çiftçiyi koruyacak, çiftçiyi destekleyecek, çiftçinin sorunlarına gerçekçi çözümler üretecek planlamalar yapılmasını talep ediyoruz.
1. Doğanın metalaşması yoluyla kırsalın sosyo-kültürel yapısını dönüştüren; üreticilerin üretimden kopmasına, gençlerin köyleri terk etmesine yol açan ve tarımı ekonomik bir faaliyet olarak sürdürülemez hale getiren kırsal kalkınma anlayışı terk edilmeli,kırsal kalkınma politikaları tarım politikaları ile entegre edilmelidir.
2. Üreticinin refah düzeyi yükseltilmeli, tarımsal desteklemelerin kaldırılması yönündeki planlamadan vazgeçilmeli, tarımsal desteklemeler amacına uygun olarak sürdürülmeli ve destekleme oranları artırılmalıdır.
3. Tarımsal üretim sürecinin mevsim ve koşullara dayalı olarak riskli ve yorucu bir süreci içinde barındırdığı, çiftçilerin tarımsal üretim faaliyetinin emek yoğun bir faaliyet olduğu, bu faaliyetin sürdürülmesi esnasında tatil vb temel emekçi haklarından mahrum bulunduğu göz önüne alınarak, sosyal güvenlik prim tutarları makul bir seviyeye indirilmeli, emeklilik hakkı prim gün sayısı düşürülmelidir.
4. Bütün tarım alanlarını ve bütün tarımsal ürünleri kapsayacak genel bir tarım sigortası zorunlu olacak şekilde düzenlenmelidir.
5. Üretim girdilerinin fiyatlarını azaltma ve katma değeri yüksek üretim planlamaları yapılmalıdır. Buna bağlı olarak, tarımsal amaçlı kullanılan mazota KDV ve ÖTV istisnası sağlanması yönünde yasal düzenleme yapılmalıdır.
6. Çiftçileri tekil üreticiler olarak muhatap alan ve şirketler karşısında yalnızlaştırarak güvencesizleştiren; üreticileri, üretim araçları üzerindeki inisiyatifini gasp ederek mülksüzleştiren sözleşmeli üretim modeli terk edilmelidir.
7. Aşırı su ve kimyasal ihtiyacı olan, kendini üretme kabiliyeti olmayan hibrit ve GDO’lu tohumların yaygınlaşmasına hizmet eden Tohumculuk Yasası kaldırılmalıdır. Kuraklığa ve hastalıklara dayanıklı, kendini üretebilen yerel ve atalık tohumlara erişimin ve tarımsal üretimde yaygınlaşmasının önündeki yasal ve fiili engeller kaldırılmalıdır.
8. Özelleştirilen kamu kuruluşları yeniden kamulaştırılmalı; işlevsizleştirilen tüm kamu kurumları ekolojik köylü tarımının yaygınlaştırılması ve teşvik edilmesi için çiftçiler lehine olarak yeniden yapılandırılmalıdır.
9. Tarımsal faaliyet dışında kalmış arazilerin tarımsal üretime katılması yönündeki planlamanın çiftçinin refahını artırıcı ve destekleyici politikalar yürütmekten geçtiği açık olsa da, çiftçiyi üretim dışına iterek ve tarım arazisinin atıl kalmasına neden olan sebepleri ortadan kaldırmaksızın, mülkiyet hakkını sınırlayıcı mevzuat hükümleri ile, kullanım ve kiralama haklarının devredilmesi hukuka ve mülkiyet hakkı ve güvenliğine aykırılık teşkil etmektedir. Bu nedenle bu düzenlemelerden vazgeçilmelidir.
10. İlçe Tarım Müdürlükleri, Ziraat Odaları ve diğer paydaşların katılımı ile tarımsal planlama yapılması yönünde bir üst politika belgesi oluşturulmalı, alım ve fiyat garantili üretim sistemine geçilmesi için gereken yasal ve diğer tedbirler alınmalıdır.
HABER MERKEZİ
GIDA EGEMENLİĞİNİN ULUSAL EGEMENLİĞİN AYRILMAZ BİR PARÇASI OLDUĞUNUN BİLİNCİYLE; biz aşağıda imzası bulunanlar, bir üretim ve gıda krizine dönüştürülmüş tarım politikalarından vazgeçilerek, tarımın ve tarım sektörünün hak ettiği koşullara ve sürdürülebilir tarımın desteklenmesine yönelik güvenceye kavuşturulmasını; çiftçiyi koruyacak, çiftçiyi destekleyecek, çiftçinin sorunlarına gerçekçi çözümler üretecek planlamalar yapılmasını talep ediyoruz.
1. Doğanın metalaşması yoluyla kırsalın sosyo-kültürel yapısını dönüştüren; üreticilerin üretimden kopmasına, gençlerin köyleri terk etmesine yol açan ve tarımı ekonomik bir faaliyet olarak sürdürülemez hale getiren kırsal kalkınma anlayışı terk edilmeli,kırsal kalkınma politikaları tarım politikaları ile entegre edilmelidir.
2. Üreticinin refah düzeyi yükseltilmeli, tarımsal desteklemelerin kaldırılması yönündeki planlamadan vazgeçilmeli, tarımsal desteklemeler amacına uygun olarak sürdürülmeli ve destekleme oranları artırılmalıdır.
3. Tarımsal üretim sürecinin mevsim ve koşullara dayalı olarak riskli ve yorucu bir süreci içinde barındırdığı, çiftçilerin tarımsal üretim faaliyetinin emek yoğun bir faaliyet olduğu, bu faaliyetin sürdürülmesi esnasında tatil vb temel emekçi haklarından mahrum bulunduğu göz önüne alınarak, sosyal güvenlik prim tutarları makul bir seviyeye indirilmeli, emeklilik hakkı prim gün sayısı düşürülmelidir.
4. Bütün tarım alanlarını ve bütün tarımsal ürünleri kapsayacak genel bir tarım sigortası zorunlu olacak şekilde düzenlenmelidir.
5. Üretim girdilerinin fiyatlarını azaltma ve katma değeri yüksek üretim planlamaları yapılmalıdır. Buna bağlı olarak, tarımsal amaçlı kullanılan mazota KDV ve ÖTV istisnası sağlanması yönünde yasal düzenleme yapılmalıdır.
6. Çiftçileri tekil üreticiler olarak muhatap alan ve şirketler karşısında yalnızlaştırarak güvencesizleştiren; üreticileri, üretim araçları üzerindeki inisiyatifini gasp ederek mülksüzleştiren sözleşmeli üretim modeli terk edilmelidir.
7. Aşırı su ve kimyasal ihtiyacı olan, kendini üretme kabiliyeti olmayan hibrit ve GDO’lu tohumların yaygınlaşmasına hizmet eden Tohumculuk Yasası kaldırılmalıdır. Kuraklığa ve hastalıklara dayanıklı, kendini üretebilen yerel ve atalık tohumlara erişimin ve tarımsal üretimde yaygınlaşmasının önündeki yasal ve fiili engeller kaldırılmalıdır.
8. Özelleştirilen kamu kuruluşları yeniden kamulaştırılmalı; işlevsizleştirilen tüm kamu kurumları ekolojik köylü tarımının yaygınlaştırılması ve teşvik edilmesi için çiftçiler lehine olarak yeniden yapılandırılmalıdır.
9. Tarımsal faaliyet dışında kalmış arazilerin tarımsal üretime katılması yönündeki planlamanın çiftçinin refahını artırıcı ve destekleyici politikalar yürütmekten geçtiği açık olsa da, çiftçiyi üretim dışına iterek ve tarım arazisinin atıl kalmasına neden olan sebepleri ortadan kaldırmaksızın, mülkiyet hakkını sınırlayıcı mevzuat hükümleri ile, kullanım ve kiralama haklarının devredilmesi hukuka ve mülkiyet hakkı ve güvenliğine aykırılık teşkil etmektedir. Bu nedenle bu düzenlemelerden vazgeçilmelidir.
10. İlçe Tarım Müdürlükleri, Ziraat Odaları ve diğer paydaşların katılımı ile tarımsal planlama yapılması yönünde bir üst politika belgesi oluşturulmalı, alım ve fiyat garantili üretim sistemine geçilmesi için gereken yasal ve diğer tedbirler alınmalıdır.
HABER MERKEZİ
