Şimdi ticaretin bile ahlakı yok!..

Fahiş kira artışlarına bakıyorum.
Fırsattan istifade etmek yavşaklığı hayat tarzı olmuş..
Emlakçılar dünyayı parmaklarının uçlarında döndürdüklerini zannediyor..
Ev sahipleri kiracılar adına empati yapmıyor..
Oysa ev sahibi olmanın da kiraya vermenin de bir onuru vardır.
O onur; insanların hayatına dokunmakla paraya dokunmak arasındaki farkı anlatır…
Zannediyorlar ki, ne kadar yüksek ücrete kiralayabilirlerse, o kadar komisyon alacaklar..
Zannediyolar ki, fahiş ücretlerle verdikleri kiraları tahsil edebilecekler..
Üç kat, dört kat arttırılan kiraları duyuyorum da dilim uçukluyor..
Yasalarla belirlenmiş kira artışlarına bile karşı durulurken, ev sahiplerinin beşiğinde sallanan kiracılar dünyasındayız artık..
Fiyatlar saat başı artarken emlakçılar boş buldukları meydanlarda at oynatıyor..
Birçok ev sahibi ‘sahte satış yapıp’ kirayı yükseltmenin başka yollarına sapıyor..
Marketlere bakıyorum..
Aynı mahalledeki iki marketin fiyatları çok farklı..
‘Neden?’ diye sorduğum da,
“Siz gidin o marketten yapın alış verişinizi” yanıtındaki esnaf ahlakını sorguluyorum..
Borcu olduğu için önünden utanarak geçen babalara “paran olursa ödersin” diyen eski zaman bakkallarını hatırlıyorum…
Dolar eskiden de yükselirdi de insanlar bu kadar alçalmazdı.
İyi insanların bol olduğu zaman dilimlerini yaşamış olsam da..
Kötülüğün bu kadar değer bulacağı bir zamanı asla düşünmemiştim..
Şimdi kötü zenginliğin elindeki paralar onurlu yoksulları yaralarken herkes filmi seyrediyor..
Eski zaman insanlarının yüzlerindeki onurlu çizgilere bakıyorum ve anlıyorum ki ne çok şey göçüp gitmiş buralardan..
Kredi kart tuzakları hayal bile değildi, süpermarket zulmü yoktu.
Şimdi ticaretin bile ahlakı yok..
Paranın her şeyi ele geçirdiği bir düzende sevgi ve saygının itibarından söz etmenin de hiçbir anlamı yok…
Sağlıklı kalın..