Lafla peynir gemisi!

Dağ evinde; Dayı ile birlikteyiz..
Ben şarap içiyorum, üzümle.
O rakı içiyor; yumruk mezesiyle…
Radyo sonuna kadar açık.
Bir yandan da türkü dinliyoruz..
Bir yandan da eşlik ediyoruz türküye..
Dayı rakı içiyor ya..
Bu akşam bi ‘gemicik’ yaptım Dayı’ma.
Peynir gemisi!…
Sonra,
“Gemiler de talim var, bahriyeli yarim var” diyerekten…
Biraz Dayı’yı kızdırmak için,
Biraz da espri olsun diye…
Sonra da gemiciği koyuverdim önüne..
Sonra..
Gidişatı konuştuk sonra..
Gübredeki zam artışından,
Mazotun pahalı oluşundan,
Ürünün para etmeyişinden…
Çokça da ağzımızı bozduk ama…
Hakkını helal etsin artık muhatapları…
Dayı; “Sevaptır..” dedi..
O benim büyüğüm,
Ben onun hem küçüğü değil miyim?
Günahı artık onun boynuna…
Sohbet suresince..
Dayı; verdi bana gazı…
Bol keseden, attım, tuttum..
Artık, Allah ne verdiyse…
“Öyle yaparım, böyle yaparım!.”
“Öperim, severim, takarım…” diye…
Ben Dayı’yı kızdırmak istiyordum.
Unuttuğum o çocuksu şımarıklığımla..
“Hastir lennnn!.” demesine bekliyordum..
Cigarasından söyle bir çekti..
Ama o beni şaşırttı..
“Yaparsın yeğen.. Vallaha yaparsın!.”dedi..
Beni şaşırttı..
Dayı dedi ki;
“Yaptığın peynir tabağında bile sublüminal mesaj var!..
Şimdi sen bana kontra yapıyorsun emme…
Ben yemem o ayakları!..
Lafla peynir gemisi yürümez demek istiyorsun.
Siyaset gemisinin neyle yürüdüğüne bak o zaman!..
Senin bizim başkan’dan neyin eksik?.
Fazlan var, eksiğin yok…
Eğitiminde ondan fazla…
Goy len, sen de belediye başkanlığına adaylığını..
Sen de yaparsın yeğen..
Hem vallahi, hem billahi…”
Ben şaştım,
Dayı; güldü…
Bıyık altı gülüş müydü o ne?…
Ben anlamadım..
Anlayan beri gelsin….
Ama..
Dayı’nın, “peynir gemisi” ile bir kesin artık!…