Çocuk ruhunu yaşatmak!

Merhaba Sevgili Okurlar,
Latin edebiyatının önemli ozanı Horatius’un bir dizesinde geçen “Carpe Diem” felsefesi birçoğumuzun da bildiği üzere “Anı Yaşamak” demektir. Peki, hayatta “Anı Yaşayarak” geçirdiğimiz zaman dilimlerini sorsam, sanırım birçoğumuz ÇOCUKLUK döneminde yaşadığımız anlara gideriz. Çünkü çocuk olmak anı yaşamaktır. Hiçbir kaygımız olmadan eğlenmek, mutlu olmak ve gülmektir.
Can Dündar’ın da dediği gibi çocuk olmak “Hayattaki en güzel şeyin çocuk olmak olduğunu bile bile, büyüyünce ne olacaksın?” diye sormamaktır.
Çocuk olmak saflıktır. İçindekini dışarıya olduğu gibi yansıtmaktır. Mesela çocukken karnımız acıktığında misafirlikte olsak dahi hiç çekinmeden “Benim karnım acıktı. Bir tane daha yiyebilir miyim?” gibi ihtiyaçlarımızı rahatça söyleyebilirken, büyüdükçe bu rahat söylemler yerini çekinmelere bırakır ve belki bir tane daha yemeyi istediğimiz halde bunu dile getirmeyiz.
Peki, ne oluyor da büyüdükçe bu çocukluk heyecanını, coşkuyu kaybederiz? Ya da çocukken sahip olduğumuz bu güzel enerjiyi büyüdükçe nasıl muhafaza edebiliriz?
Sonradan öğretilen endişe, nefret, korku, ayıp gibi kavramlar çocuklukta sahip olduğumuz özgürlüğü sınırlandırır ve çocukluk masumiyetinin kaybolmasına sebep olur. Hayatın yapılması gerekenler silsilesi de çoğu zaman kendimizi unutturur, bir şeylere yetişmeye çalıştırır. Hiçbir günün garantisinin olmadığı yaşamda belki de durmak ve dönüp kendimize bakmak gerekir.
Çocukluğumuzu hatırlamak, çocuklarla bir arada olmak, onların umut dolu dünyalarında kendimize bir yer edinmek aslında içimizdeki o çocuk ruhunu yeniden yeşertmek ve yaşatmak adına yeterlidir.
Bazen bir parkta çocuğumuzla doyasıya oynadığın gibi arkadaşlarımızla da çocukken o çok eğlenerek oynadığımız yakan top oynayabiliriz ya da 60 yaşına bile gelsek o çok severek giyip kaydığımız patenleri ayağımıza giyip kaymaya devam edebiliriz. Çünkü çocuk olmak oyun oynamaktır. Çünkü çocuk olmak ardını arkasını düşünmeden içinden geldiği gibi davranmaktır. Çünkü çocuk olmak eğlenmektir.
Kalbinizde ki çocuk ruhunu kaybetmemeniz dileğiyle.
Sevgiler…
Çocuk Kitabı Yazarı Işık Saraç