Dinle küçük adam-1

Hayatta karşılaştığım bazı olaylarda, yaşanan diyaloglarda, kişilerin hareketlerini sorguladığımda özellikle bazı adamların ve kadınların davranışlarına dikkat ettiğimde hemen aklıma Wilhelm Reich’nin Dinle Küçük Adam kitabı gelir. Dünyada ülkemizde çevremizde o kadar çok ki bu “küçük adamlar” ya da “küçük kadınlar” dan. Hangi coğrafya hangi yıl olursa olsun tüm toplumun belası, sorgulamadan inanan asalak insanlarla dolu. 1946 yılında yayımlanan kitapta sanki bugün ki bazı adamlar tarif edilmiş. Böyle bir öngörüyü takdir etmemek haksızlık olur. Bu haftaki yazımda Reich’nin Dinle Küçük Adam kitabından derlediğim alıntılara yer vereceğim.
İşte, Dinle Küçük Adam’dan o güzel alıntılar:
“Sana geleceği veriyorlar, ama senin geçmişini sormuyorlar. Şu andan itibaren insanlığın geleceği senin düşünmene, senin eylemine bağlı. Ama öğretmenlerin ve efendilerin, senin gerçekte nasıl düşündüğünü ve nasıl olduğunu sana söylemiyorlar, kimse, kendi yazgının yönlendiricisi olarak seni donatacak ve sağlam durmanı sağlayacak tek bir eleştiriyi bile sana yöneltmeye cüret etmiyor. Sen, yalnızca bir anlamda “özgür”sün. Yaşamını kendinin yönlendirmesi için gerekli eğitimden azade, özeleştiriden azade! Seni hiç şöyle yakınırken işitmedim. “Beni, kendimin ve dünyamın gelecekteki efendisi olmaya teşvik ediyorsunuz. Ama bana, insanın nasıl kendi kendisinin efendisi olduğunu, söylemiyorsunuz, ayrıca bana, hangi yanlış yolda olduğumu, neyi yanlış düşündüğümü, yanlış yaptığımı söylemiyorsunuz.”
“Kendinin olmayan düşüncelere hayran, ama kendininkine değil. Bir şeyi ne denli az kavrıyorsa, o denli sıkı inanıyor ona. Sana diyorum ki: Kendi kurtarıcın, yalnızca sen kendin olabilirsin! Sen kendi kendini aşağıladığın için, küçük adam, onlar da seni aşağılıyorlar, seni sevmiyorlar. Onlar seni çok iyi tanıyorlar. Yalnızca kendinin bileceği, en berbat zaaflarını biliyorlar senin. Seni bir sembole kurban ettiler, sen de onları kendi sırtında iktidara taşıyorsun.”
“Senden korkuyorum, küçük adam, baş edemediğim bir korku bu. Dünyanın, insanların bundan sonraki yazgısı sana bağlı. Senden korkuyorum, çünkü sen, kendinden kaçtığın gibi hiçbir şeyden kaçmıyorsun. Ben Kızıl değilim, Kara değilim, Beyaz değilim, Sarı değilim. Ben Hristiyan da değilim, Yahudi de değilim, Müslüman da değilim, Mormon da değilim, çok karılı da değilim, eşcinsel de değilim, anarşist de değilim, boksör de değilim. Bir kadına, sevdiğim ve hoşlandığım için sarılırım, yoksa nikah cüzdanım olduğu için ya da cinsel aç dolaşıp durduğum için değil. Senin boş, geveze “topluluklarında” bulunmaktansa, düşünceleriyle baş başa kalmayı yeğlediği için, ona asosyal diyorsun. Parasını, senin gibi hisse senetlerine değil de, bilimsel araştırmalara yatırdığı için, ona deli diyorsun.”
“Hiç kendi kendine sordun mu, doğrumu , yoksa yanlış mı düşündüğünü? Yanlış mı düşündüğünü, sormadın kendi kendine, ancak komşunun buna ne diyeceğini sordun kendi kendine ya da doğruluğun sana kaç paraya patlayacağını. Bunu, küçük adam, sordun kendi kendine, başka hiçbir şeyi sormadın.”
“Seni hayal kırıklığına uğratınca, eşini karalamaya, kötü niyetli komşunun hoşuna gitmiyor diye, çocuğuna eziyet etmeye, arkadaşını aldatmaya, iyi yürekliyle alay edip onu sömürmeye, kamçı karşısında iki büklüm olmaya, verilen yerde almaya, talep edilen yerde vermeye, ama sevgiyle verilen yerde hiç vermemeye, düşene ya da düşmek üzere olana bir tekme de sen vurmaya, doğrunun söyleneceği yerde yalan söylemeye ve yalanı değil de doğruyu kovuşturmaya. Sen kendini hep kovuşturanların safında buluyorsun, küçük adam.”
“İçindeki en iyi şeyi duyuyu yitirdin. Boğdun onu ve onu kimde görsen, katlediyorsun, çocuklarında, karında, kocanda, ananda ve babanda. Sen küçüksün ve küçük kalmak istiyorsun, küçük adam. Alçak insan olmaktan vazgeçmeni ve “senin kendin” olmanı istiyorum. ‘Sen kendin’, diyorum! Okuduğun gazetenin fikri değil, kötü komşunun işittiğin fikri değil, aksine “sen kendin. Ama gazete yazınca, anlasan da anlamasan da inanıyorsun. Hayatta mutluluk dileniyorsun, ama güvence senin için daha önemli, hatta bunun bedeli, bütün yaşamın boyunca baş eğmek olsa bile.”
(Devamı haftaya.)