Olmaz

Yine terör. Yine tuzak. Bu kez dört şehit. Utanmıyor musunuz artık? Yapamıyorsunuz, yönetemiyorsunuz bu ülkeyi, anlayın artık. Sıfır terör ile devraldığınız iktidarda doğan çocuklar artık üniversiteli oldular, açılım diyerek terörün yeniden önünü açtınız. İstediniz ya da istemediniz, hataydı yada değildi, ancak gerçek bu. Bebek katili ile görüştünüz, sınırlarda çadır mahkemeleri kurarak bebek katillerini akladınız, akil adamlarla şehir şehir halkın damarına basarak PKK’yı sevecenleştirmeye çalıştınız. KCK, DTP, DTK sizin iktidarınızda yapılandı. Yeter artık, bu ülke insanı barış şartlarında bu kadar şehit vermek zorunda değil.

Yer altı kaynaklarımız yabancılara satıldı, topraklarımız yabancılara satıldı, mültecilerin rahatça yaşayabildiği bir ülke haline geldik, ekonomi çöktü, üretici yok oldu, sanayi bitti, yabancı sermaye ülkeyi terk ediyor, konkordatolar ardı ardına geliyor, siyaset kayyum gölgesinde, siyaset kırık sandalye nezaketinde, siyaset deniz-keriz kıskacında… Ülkede elle tutulur bir güzellik kalmamış durumda. Sanat, spor, zanaat hepsi sıfır noktasında. İntiharlar, aile dramları, kadın katliamları, bebek-çocuk kayıpları, tecavüzler, gasplar, mafya vari hayat tarzı… Hiçbirisinden eser yok. Kitap okuyan, yeni yazarları tanıyan, yeni şairlerden haberi olan bir toplum mumla aransa da bulunamayacak halde. Saçma sapan yerli dizilerden tarih öğrendiğini sanan, dünyanın tüm bilgilerini içinde barındırdığından emin olduğu Google amcasının geniş bilgi dağarcığına sığınan cahiller ordusu bir halka sahip ülke haline geldik. Halkın neredeyse tamamı hiçbir şey bilmediği halde her şeyi biliyormuş gibi yaşayarak mutluluk aldatmacası girdabında boğuluyor.

Başarısız bir futbolcu devlet imkanları ile sahte transferlere konu oluyor ve başarısızlığının neticesinde hamile karısına aldırmadan yanında erkek arkadaşı olmasına rağmen bir kadına sarkıntılık ediyor, darp yapıyor, hastaneyi basarak ortalığı kurşun yağmuruna tutuyor ve mahkemeden ceza almadan çıkıyor ama bir köşe yazarı üçüncü kez hükümeti eleştirdiği için ceza alıyor, bir siyasi parti il başkanı yıllarca önce attığı twitlerden dolayı dokuz yıl ceza alıyor. Adalet mekanizmasında bulunan bu aksaklıklar ülkede huzur ve güven ortamını tesis etmeye engel oluşturuyor.
Ülke gündemi her zaman bu konulardan uzak. İmamoğlu’nun kırılan sandalyesi konuşuluyor, çökmüş ekonomi için ilgili bakan “harika” tanımlaması yapıyor, saçma sapan yerli dizilerle halk uykuda bırakılıyor. Fenerbahçe ile Galatasaray rekabeti sürekli spekülasyon yapılarak halkın meşguliyeti sağlanıyor. Şehitlerimize her gün yeni isimler ekleniyor, terör bitmiyor ve kötü yönetim bir türlü son bulmuyor. Yol yapmanın ülkeyi yönetme anlamında yeterli olduğunu sanan iktidar ne yazık ki Türkiye Cumhuriyeti2nin önünü kesiyor.

İlköğretim seviyesinde ki yarışma programlarına bakmanız yeterli halkın acınası halini görmek için. Bir uzuv sorusuna “sucuk” cevabını veren, buzağıyı keçi yavrusu zanneden, Himalayalar’ın Güney Amerika’da olduğunu düşünen zavallı yaratıklara bu ülkede bir zamanlar “BİR KELİME, BİR İŞLEM” isimli yarışma programı yapılıyordu demek bile olmayan beyinlerinin durmasına sebep olur diye düşünüyorum. Algısı Google denen sanal kurgudan ibaret olan işeyaramazlarla bu ülke daha fazla ilerleyemez.