Sahi! Ne kadar oldu?

Özel eğitim kurumu yöneticilerinden biri, fabrikasyon eğitim sistemi ile işsizler ordusu yetiştiriyoruz demiş. Hakkı var hem de yerden göğe. Yıl 2000; ismi lazım değil bir eğitim bilimleri hocası üniversitede elindeki kitabı sallayarak: Ben yirmi yıldır bu kitabi okutuyorum. Bunun dersini veriyorum deyip, kendisine zamanı ve tecrübesinireferans yaparken, yeknesaklığını ve geri kalmışlığını düşünmemişti. Ben de “öyleyse hocam yanlış olan bir şey var. İhtiyaçlar durmadan değişiyor, her şey değişiyor, eğitimin aynı kalması beklenemez. Büyük ihtimal yeni teorilerden habersizsiniz.” Dediğim için gelişim ve öğrenme dersinden bütünlemeye kalmıştım. Sonra aynı hocanın verdiği ölçme ve değerlendirme dersinden de geçersiz notlar aldım. Ona inat eğitim bilimlerinde araştırmalar, okumalar yapıp kendimi geliştirmeye çalıştım.
***
Bir resim atölyesi açıp; ben bu yaptıklarımla geçimimi sağlayacağım, sanatın hobi olmadığını, profesyonel bir yaşam biçimi olduğunu herkese öğreteceğim, öncülük yapacağım, kendi mesleklerinin ne işe yaradığını bilmeyen, kendi becerisine inanmayan güzel sanatlar eğitimi almış genç kuşağa da ilham ve fikir kaynağı olacağım diyeli 5 yıl oldu.
***
Öğrenciliğimde büyük ve ünlü sanatçıları ağırlayan sanat evi, bu gibi sanatsal faaliyetleri bırakıp, bu güzide merkezi hobi ürünleri sergilemeye ve hükümet yandaşı “sanatçı” ürünleri sergilemeye adayalı 17 yıl oldu. Tesadüfe bakın ki mevcut hükümet de bu kadar yıldır yönetimde.
***
İnsan için normunun sürekli değiştiği kolesterol ve şeker sınırının akıbeti halen belirsiz. İlaç firmalarının sürümlerine ve piyasaya baskılarına bağlı olan parametrelere göre değişiyor. Anneannemde şeker kolesterol hepsi vardı. Kimde yok ki. Hayatının sonlarına doğru, ilaç kutularının olduğu poşetler, büyükçe bir çantaya dönüşmüştü. Ve öldüğünde 90’ın üzerindeydi. Şimdilerde sisten tarafından anneme aynı şey yapılıyor ve ben bir şey yapamıyorum. Annemi bilinçlendirmeye çalışalı ve beni bu yüzden anarşist belleyeli 20 yıldan fazla oldu. Şimdilerde sorsanız size şöyle diyecektir: “ Bizim oğlan okudukça akıllanacağı yerde deliriyor.” Allah sonumu hayretsin.