SEYAHAT VE ÖDÜL

Arada rutini bozacak, hayatı tatlandıracak şeyler, hatta bile bile hayata sakarin eklemek gerekli kanımca. Sadece bir iki günlük de olsa şehir dışına çıkmak nasıl iyi geldi. Her yönden gelip bir anlığına yollarını kesiştirenlerin, ve sürekli oralarda yaşadığından aşina, insanların oluşturduğu o garip kokuyu duymayalı epey olmuştu. Herkesin hem birbirine temkinli olup hem de yabancı olmanın verdiği çekiciliği hissettiği, o boşluktaki, o hayattan mola verilmiş anlar…En vasat en sıradan şeye öylece takılıp izlemeyeli ne çok olmuş. Çok küçük sıradan şeylerin derinlemesine incelendiğinde sofistike bir yanının olduğunu hissetmek bana hep bir oyun, hep bir meditasyon gibi gelir. İnsan arada sevdiği şeyler yapıp kendisini, gözünü gönlünü ödüllendirmeli.
Böyle söyleyince geçtiğimiz günlerde belediyemizin kongre merkezinde düzenlediği o şahane tiyatro şöleni geldi aklıma. Songül Öden bize ufak tefek bir kadının kocaman bir sahneyi nasıl doldurabileceğini gösterdi. Tek başına bir kadının bir kalabalığı nasıl kendine hayran edebileceğine tanık olduk. Oyun çıkışında herkes bir şerler söylüyor kendi jargonuna göre methiyeler düzüyordu.
“Kadın efsaneydi abi” diyen de duydum, akademik cümlelerle öven de… Şehrimizde böyle
etkinliklerin olması şahane. Bir süreliğine İstanbul’ da yaşadığım halde hiç bir yerde görmediğim sanat şölenlerine tanık olduğum yer Çanakkale. Eleni Karaindrou, Yasmin Levy, Fazıl Say, Buika… daha bir çok dünyaca ünlü sanatçıyı Çimenlik Kalesi gibi mistik ve butik bir alanda doyasıya izleme olanağı bulduk. Belediyemiz bu tip faaliyetlerde çok gayretli. Böyle etkinliklerin sürmesini isterim. Hele şimdi pandemi illeti kısmen de olsa bertaraf olmuşken… Efendim kültürsüz, sanatsız kalmayın, hoşça kalın.