Kara Kutu

Bilmediğim yerlerde
Bilmediğim zamanlarda dağınık bir yatakta
Bilmediğim bir sabahtı
Pencerem bilmediğim ağaçlara dağlara bakıyordu
İçimize doğru uzayıp giden yollar,
o yolların bizi götüreceği bilmediğimiz, unuttuğumuz, özlediğimiz yerler.
Hayat başka anlamlarda akarken kendi kuytuma çekilip kendi bilmediklerimi bildim.
Küçük bir çanta,
bir kaç kitap
Tek bildiğim kendim
Ki ondan da emin değilim
Suavi "sessiz sakin bir yer bulsam koysam başımı yalnızlığıma "diyordu kâh.
Kah Zuhal Olcay , "siz geniş zamanlar umuyordunuz. Çirkindi, dar vakitlerde sevgiyi söylemek"diyordu Behçet Necatigil e selam durup.
Ne yüzümden içime yol olmuş derin siyah çizgiler
Ne ruhumdan gözüme vuran gam.
Ben ben miydim ki
Kimdim ki neydim
Bunca bilinmezde
Bilmek istemedim kendimi bir otel odasında