Tütün

Bilmeden karaladığım bir siyah kutucuk getirdi seni bana.
Oysa dumanın çoktan kandırmış olmalıydı beni. İçime çekip çekip derin kor ateşinde,
Arada efkarımı,vuslatımı üflediğim dumanın.
Sen hep binlerce pişmanlığı alıp sırtına
Derin bir iç çekiş oldun hep oysa.
Herkese biraz şımarık,
Acımasızca vurdumduymaz
Ama bana gizli bir göz kırpışla
ekmek parası oldun onca zaman.
Sadakatini hep iki parmak arasında bıraktığın sarı bir lekede ölçtüler.
Ve bir de ölene kadar asla terketmeyişinle.
Sevinçte,kederde kısaca kaderde adın yazılı
Onca insanın aksine dumanınla çok yoldaşlığım olmadı.
Ama o eşsiz kokunla hep dile geldi ruhum.
Herkesin peşinden gittiği o dumanına inat ben kokunla butunleştim.
Kokun bende benim bile bilmedigim tarifsiz derinlikler açtı. Çoğuna inat sana ne bağımlı oldum ne de savaş açtım.
Dumanına sırtımı dönüp ben kokuna kendimi açtım.
Tutsaklığın aşka benzer. Aşk da tutsaklık biter de çoğu zaman ,
sana bitmez.
Aşkta yananın yangını da senin kor ateşinden farksızdır.
Gozlerini uzaklara kilitleyip ,
dumanını derin bir iç çekişle kendi boşluguna gonderen neyi bekler kimbilir.
Onca asır sessiz bir çıglık gibi,
Çatlak eller,sabah tan yeri ağarmadan, çiğ düşmeden ,yollara düşen çilekeş bir alın teri,bir yazgı ki sen, kimselerin gucüne erişemediği.
Gizemini de gücünü de dumanına gizleyip kaç ruhu kendine tutsak eden tütün.
Gücün de sırrın da dumanında saklı bilirim.
Ama ben senin kokuna aşık oldum.