Bu makalede kurallara bağlanmış bir ahlak öğretisi olan taekwondonun sandığınız gibi sadece döğüş stilleri öğrettiğini değil, aynı anda bu tür çocukların davranış biçimlerini nasıl iyiye yönlendirdiği gerçeğini bulacaksınız.
Hepimizin çok iyi bildiği gibi taekwondo el ve ayakların kullanıldığı silahsız muharebe sanatıdır. Kore döğüş sanatlarının geçmiş kayıtları Milattan önce 50 yıllarına kadar gider. Ancak bu kadar zamana ve tarihe rağmen taekwondo literatüründe ADHD hakkında en ufak bir bilgiye ulaşamazsınız. Aslında Hiperaktif düzensizlik bir rahatsızlık olarak var olsa bile 1980 yılına kadar sınıflandırılıp tarif edilmemişti. Bir davranış biçimi ve sendromu olarak çok eskiden beri vardı.
Tanımlamasında 7 yaş civarı çocuklarda ortaya çıkan ve 8 ayda semptomlarını belli eden bir davranış bozukluğudur. Hiperaktif çocuk diye toplumda tarif elen çocuklar aslında çok zeki ,yetenekli, geleceği parlak çocuklar değil aslında özel ilgilenilmesi ve tedavi edilmesi gereken davranış bozukluğu içeren çocuklardır. Bu davranış bozuklukları tablo 1 de açıklanmaktadır. Ancak tüm çocuklardaki ortak davranış biçimi Dikkatsizlik, tepkisel tavır ve aşırı hareket olarak ortaya çıkar. Nüfusun % 4 ünde ortaya çıkabilen ve erkek çocuklarda kızlara göre daha fazla görülen bir davranış biçimidir. Aslında ülkemiz dede ergenliğe ulaşıncaya kadar hiperaktiviteden(Dikkat eksikliği) zarar gören çok sayıda çocuk vardır Hiperaktif çocuklar bizim toplumumuz da %5 oranında görülen yaygın bir durumdur. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite durumunun üç şekli bulunmaktadır. Birincisinde dikkat eksikliği ön planda ,ikinci tipinde hiperaktivite ön planda ,diğer tipinde ise her ikisi birlikte görülmektedir. Bu çocuklarda sürekli hareketlilik ile beraber dikkat eksikliği , dikkatini uzun süre bir noktaya odaklayamama ve fevri davranma ortaya çıkar.
Bir çocuğa ADHD teşhisinin konulması için bu davranışların 7 yaşından önce ortaya çıkması gerekir. Zaten bu çocuklar anne karnında bile aşırı hareketlidirler.
Bu gerçekler Taekwondo salonu (DOJANG) ile okul arasında çocuğun istekleri bakımından çok farklılıklar ortaya çıkartır.
Belki öğrenilen materyaller açısından iki yer arasında( Dojang ve okul) oldukça farklılıklar vardır. Ancak beceriler kazanma, kazanılan becerileri kaybetmeme ,aklı ve zekayı çalıştıran pratik uygulama lar bakımından okul ve çevre birbirinin tamamlayıcısıdır.
Okul ve Dolantıda disiplin vardır. Okulda oturarak ders dinlersiniz ,sessiz olursunuz ve dikkatinizi vermek zorunda kalısınız ve teorik bilgiler öğrenirsiniz. Dolantıda aynıdır. Belli sırada durursunuz, dikkatli olursunuz ve Kore terimleri eşliğinde tekmeler ,yumruklar, poomse(gösteri) ve kırışlar yaparsınız. İşte burada bir takım farklar ortaya çıkar. Sınıfta çocuk düzenli olarak 6-7 saat olmak zorundadır. Belki ufak kahvaltılar, öğle yemeği veya biraz fiziksel aktiviteler yapabilir. Ancak büyük bölümde hareketsiz ve sessiz olmak zorundadır. Dojangta bu ortadan kalkar. Sürekli ufak bölümler halinde hareket ve eylem vardır. Çalışma toplam 30-60 dakika sürer ve her 15 dakikada bir su molası verilir. Bu sık aralıklar çocuğu sıkmaz .Sınıfta çocuk devamlı hocayı dinlemek zorundadır. Öğretmenin bireyler anlatmadığı zamanlar sınıfta bir sessizlik hakimdir ve çocuk buna uymak zorunda kalır. Kendini sessiz ve hareketsiz olmaya zorlar. Bu hiperaktif çocuklar için çok zordur. Hâlbuki dojangta tam tersidir. Çocuk tekniklerde hareket kabiliyetinin sınırlarını zorlar. Pozitif enerjini kullanır. Kimse niye böyle yapıyorsun demez ve zorla kendisini bastırmaya çalışmaz. Çok hareket ettikçe taktir edilir ancak bir süre kendi kendine yorularak sakinleşir. Çocuklardaki yapma dedikçe aksine davranış biçimi vardır. Aksini yaparak ilgi toplamaya çalışırlar. Taekwondoda çocuk bağırır çağırır ,hareket ve teknik yapar. Kimse kendisine yapma demez. Bunları yaptıkça da kimsenin dikkatini celp etmez .Çünkü salonda herkes öyle davranıyordur. Dolayışı ile bir süre sonra başkalarının dikkatini çekmek için veya kendisiyle ilgilenilmesi için çok bağırmak veya hareket etmek kendisine saçma gelmeye başlar. Çünkü kimsenin dikkatini çekemediğini anlar. Bazen bu çocuklar dikkat çekebilmek için okulun aksine salonda çok sakin dururlar. Çünkü taekwondo salonunda bağıran çağıranlar hareket edenler değil, sakin ve sessiz duran çocuklar dikkat çeker. Temel hareketler yaptıkça , yumruklar ,tekmeler attıkça bir süre sonra enerjisi yetmemeye başlar ve çok çabuk yorulur. Bu nedenle zamanla enerjisini verimli kullanmak alışkanlığını mecburen hisseden. Ani hareke yerine yerinde ve zamanında hareket etmeyi öğrenir. Hiperaktif çocuklar bazen okulda ciddi problemler çıkarırlar. Dikkatsizlikleri, düşüncesizlikleri, aşırı hareketleri, plansızlıkları ve diğer nedenlerle verilen görevleri asla bitiremezler ve ciddi hatalar yaparlar. Sadece kendilerine değil diğer öğrencilerde zarar verirler. Bezen normal bir sınıf içinde bunların davranışlarını kontrol oldukça zordur. Taekwondoda çocuklara kendi tercihleri istikametinde teknikler öğretilir. Çocuklar oyun oynar gibi aktivitelere katılırlar. Dizilen ve teknikler yapması istenen çocuklara bir zorlama getirilmez. Usta sporcular önde durur ve kemer derecesine sahiptirler. Çocuk davranışında serbesttir ancak çalıştıkça ve kendi kendisini disipline ettikçe kemer derecesinin artacağına inanır. Kimsenin zorlamasıyla değil kendi kendine hatasız öğrenmenin gerekliliğine inanır. Yapmazsa kimseden azar işitmez ,ama iyi yaparsa taktir göreceği şuuruna varır. Zorlama yok ama teşvik vardır. Bu şekilde pozitif olumlu davrandıkça övülür ve taktir edilir. Alkışlanır ve kendisinin kemer derecesi yükseltilir. Taekwondoda muhakkak bir partnerle çalışılır. Partneriyle ortak davrandıkça DEVAMI HAFTAYA...
Tanımlamasında 7 yaş civarı çocuklarda ortaya çıkan ve 8 ayda semptomlarını belli eden bir davranış bozukluğudur. Hiperaktif çocuk diye toplumda tarif elen çocuklar aslında çok zeki ,yetenekli, geleceği parlak çocuklar değil aslında özel ilgilenilmesi ve tedavi edilmesi gereken davranış bozukluğu içeren çocuklardır. Bu davranış bozuklukları tablo 1 de açıklanmaktadır. Ancak tüm çocuklardaki ortak davranış biçimi Dikkatsizlik, tepkisel tavır ve aşırı hareket olarak ortaya çıkar. Nüfusun % 4 ünde ortaya çıkabilen ve erkek çocuklarda kızlara göre daha fazla görülen bir davranış biçimidir. Aslında ülkemiz dede ergenliğe ulaşıncaya kadar hiperaktiviteden(Dikkat eksikliği) zarar gören çok sayıda çocuk vardır Hiperaktif çocuklar bizim toplumumuz da %5 oranında görülen yaygın bir durumdur. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite durumunun üç şekli bulunmaktadır. Birincisinde dikkat eksikliği ön planda ,ikinci tipinde hiperaktivite ön planda ,diğer tipinde ise her ikisi birlikte görülmektedir. Bu çocuklarda sürekli hareketlilik ile beraber dikkat eksikliği , dikkatini uzun süre bir noktaya odaklayamama ve fevri davranma ortaya çıkar.
Bir çocuğa ADHD teşhisinin konulması için bu davranışların 7 yaşından önce ortaya çıkması gerekir. Zaten bu çocuklar anne karnında bile aşırı hareketlidirler.
| Tablo:1 |
| Dikkat eksikliği belirtileri (başka nedenler yok ise) Dikkatlerini uzun süre toparlayamazlar başladıkları işlerin sonunu getirmekte güçlük çekerler dikkat gerektiren günlük işlerden kaçınırlar eşyalarını sık sık kaybederler günlük işlerde unutkanlıkları vardır işlerini düzensiz ve dağınık yaparlar genelde bir işten diğerine çok sık geçiş yaparlar karşısındakini dinlememe sık sık konu değiştirme görülür dikkatleri ilgisiz uyaranlarla sık sık dayılı çalışmaları plansızdır emirleri anlamakta güçlük çekerler yaptıkları işlerde dikkatsizce hatalar yaparlar. Hiperaktivite ve fevrilik belirtileri(başka nedenler yok ise) |
Belki öğrenilen materyaller açısından iki yer arasında( Dojang ve okul) oldukça farklılıklar vardır. Ancak beceriler kazanma, kazanılan becerileri kaybetmeme ,aklı ve zekayı çalıştıran pratik uygulama lar bakımından okul ve çevre birbirinin tamamlayıcısıdır.
Okul ve Dolantıda disiplin vardır. Okulda oturarak ders dinlersiniz ,sessiz olursunuz ve dikkatinizi vermek zorunda kalısınız ve teorik bilgiler öğrenirsiniz. Dolantıda aynıdır. Belli sırada durursunuz, dikkatli olursunuz ve Kore terimleri eşliğinde tekmeler ,yumruklar, poomse(gösteri) ve kırışlar yaparsınız. İşte burada bir takım farklar ortaya çıkar. Sınıfta çocuk düzenli olarak 6-7 saat olmak zorundadır. Belki ufak kahvaltılar, öğle yemeği veya biraz fiziksel aktiviteler yapabilir. Ancak büyük bölümde hareketsiz ve sessiz olmak zorundadır. Dojangta bu ortadan kalkar. Sürekli ufak bölümler halinde hareket ve eylem vardır. Çalışma toplam 30-60 dakika sürer ve her 15 dakikada bir su molası verilir. Bu sık aralıklar çocuğu sıkmaz .Sınıfta çocuk devamlı hocayı dinlemek zorundadır. Öğretmenin bireyler anlatmadığı zamanlar sınıfta bir sessizlik hakimdir ve çocuk buna uymak zorunda kalır. Kendini sessiz ve hareketsiz olmaya zorlar. Bu hiperaktif çocuklar için çok zordur. Hâlbuki dojangta tam tersidir. Çocuk tekniklerde hareket kabiliyetinin sınırlarını zorlar. Pozitif enerjini kullanır. Kimse niye böyle yapıyorsun demez ve zorla kendisini bastırmaya çalışmaz. Çok hareket ettikçe taktir edilir ancak bir süre kendi kendine yorularak sakinleşir. Çocuklardaki yapma dedikçe aksine davranış biçimi vardır. Aksini yaparak ilgi toplamaya çalışırlar. Taekwondoda çocuk bağırır çağırır ,hareket ve teknik yapar. Kimse kendisine yapma demez. Bunları yaptıkça da kimsenin dikkatini celp etmez .Çünkü salonda herkes öyle davranıyordur. Dolayışı ile bir süre sonra başkalarının dikkatini çekmek için veya kendisiyle ilgilenilmesi için çok bağırmak veya hareket etmek kendisine saçma gelmeye başlar. Çünkü kimsenin dikkatini çekemediğini anlar. Bazen bu çocuklar dikkat çekebilmek için okulun aksine salonda çok sakin dururlar. Çünkü taekwondo salonunda bağıran çağıranlar hareket edenler değil, sakin ve sessiz duran çocuklar dikkat çeker. Temel hareketler yaptıkça , yumruklar ,tekmeler attıkça bir süre sonra enerjisi yetmemeye başlar ve çok çabuk yorulur. Bu nedenle zamanla enerjisini verimli kullanmak alışkanlığını mecburen hisseden. Ani hareke yerine yerinde ve zamanında hareket etmeyi öğrenir. Hiperaktif çocuklar bazen okulda ciddi problemler çıkarırlar. Dikkatsizlikleri, düşüncesizlikleri, aşırı hareketleri, plansızlıkları ve diğer nedenlerle verilen görevleri asla bitiremezler ve ciddi hatalar yaparlar. Sadece kendilerine değil diğer öğrencilerde zarar verirler. Bezen normal bir sınıf içinde bunların davranışlarını kontrol oldukça zordur. Taekwondoda çocuklara kendi tercihleri istikametinde teknikler öğretilir. Çocuklar oyun oynar gibi aktivitelere katılırlar. Dizilen ve teknikler yapması istenen çocuklara bir zorlama getirilmez. Usta sporcular önde durur ve kemer derecesine sahiptirler. Çocuk davranışında serbesttir ancak çalıştıkça ve kendi kendisini disipline ettikçe kemer derecesinin artacağına inanır. Kimsenin zorlamasıyla değil kendi kendine hatasız öğrenmenin gerekliliğine inanır. Yapmazsa kimseden azar işitmez ,ama iyi yaparsa taktir göreceği şuuruna varır. Zorlama yok ama teşvik vardır. Bu şekilde pozitif olumlu davrandıkça övülür ve taktir edilir. Alkışlanır ve kendisinin kemer derecesi yükseltilir. Taekwondoda muhakkak bir partnerle çalışılır. Partneriyle ortak davrandıkça DEVAMI HAFTAYA...
