İnsan, doğası gereği sosyal bir varlıktır. Hayatta kalabilmek için diğer insanlarla temas halinde olmalıdırlar. Aksi takdirde izole olurlarsa psikolojik ve sosyolojik ihtiyaçlarını karşılayamazlar. Sosyalleşmek konuşabilmeyi, iletişim kurmayı, duyguları kontrol edebilmeyi, zihinsel gelişimi, beyin gelişimi gibi şeyleri sağlar. Hayatımızı kolaylaştıran ve iyileştiren beceriler kazanmamıza yardımcı olur.
Sosyalleşme sürecinde sosyal ortam içerisinde nasıl davranılması gerektiğini öğreniriz. Ayrıca bazı olaylar karşısında nasıl davranmaları gerektiğini öğretir. Bu yolla onların zaman kaybını ve zor durumlara düşmesini engeller.
Sosyalleşme kişinin benliğinin gelişmesini sağlar. Kişi hem çevreyi hem de başkalarını gözlemlerken kendi benliğinin de farkına varır. Böylece kişi yaşadığı toplumun kültürel özelliklerini algılar ve benimser. Bununla birlikte de benlik ve kişilik kazanmasını sağlar.
Sosyalleşmek toplumsal amaç oluşturmada insanları motive eder. Sosyalleşerek insanlar toplumda bir takım beklentiler içerisine girmelerini ve toplumun onlardan bir şeyler beklemelerine yol açar. Toplumsal ortak amaçlar, toplumda barış ve huzurun sağlanmasında önemlidir.
Sosyalleşmek insanlara daha mutlu ve uzun bir yaşam sunar. İnsanın sevdikleriyle konuşması, duygu ve düşüncelerini paylaşması önemli öz düzenleme yöntemlerinden biridir. Yakın sosyal bağlar insanı mutlu eder, olumsuz duygulardan uzaklaştırmaya yardımcı olur ve uzun vadede genel yaşam memnuniyetini iyileştirir. Ayrıca stres tepkisini yönetme konusunda da önemli bir rol oynadığı görülüyor.
Sosyalleşmek hafızayı destekliyor ve bilişsel beceriler kazanmaya yardımcı oluyor. Dolayısıyla sosyalleşmek bilişsel gelişim açısından da çok önemlidir.
İnsanlarla etkileşimde olmak daha anlayışlı, empatik ve düşünceli biri olmaya katkı sağlayabilir. Olumlu alışkanlıklar geliştirmeye de destek olabilir.
Son olarak, sosyalleşen kişilerin kaygı ve depresif belirtiler yaşama riskinin de azaldığı, daha özgüvenli ve empatik bireyler olduğu ve kendini daha güvende hissettiği görülüyor.