Malumunuz yerel seçimler yaklaştı. Yine köşelerimi takip edenler de bilirler ki ben de Ankara’nın kalabalık nüfuslu bir ilçesinde ikamet ediyorum. Size birazcık buralardan bahsedeyim olur mu?
Bir muhtar adayının vaat listesi ile karşılaşınca dedim ki bu hafta ben bu konuya bir değineyim.
Nüfus kalabalıklaşınca adaylar da çoğalıyor, muhtarlığa rağbet ise inanılmaz. Niyet okumak bizim işimiz değil elbette ama maaş mı cazip geliyor, farklı diğer imtiyazlar mı doğrusu bilemedim. Ama muhtarlığa bir ilginin olduğu kesin.
Hafta sonu vaatlerini okuduğum bir muhtar adayı büyüğümüz sıralamış;
Milli Eğitim Bakanlığı- Kreş
Hayvan Barınağı,
Kadın Kooperatifleri,
Liste uzayıp gidiyor, maddelerin yanında bir açıklama da yok. Bu listenin yazıldığı anı tahayyül ettim. Birkaç aza adayı ve muhtar adayımız masanın etrafında toplanmışlar, bir adisyonun arkasını çevirmişler aza adaylarından biri ‘’Yaz abi kreş yaz önüne de Milli Eğitim yaz olur da seçilirsek Bakanlığa müracaat ettik açılacak, deriz olur biter diyor’’. Diğer aza adayı ise ‘’Başıboş köpek çok sen bir de hayvan barınağı yaz soran olursa belediyeye yazdık en kısa sürede barınak açılacak, deriz’’ diye ilave ediyor.
Listeyi baştan sona okusanız beş yıllık kalkınma planı zannedersiniz.
Sonra son beş yıl içinde muhtarlık ile kaç kere işim olduğunu düşündüm. Bir zihin süzgecinden geçirdim. Baktım ki sadece iki… Birinde evde olmadığım bir gün gelen trafik cezasını almak için diğerinde ise genel seçim öncesi seçmen bilgi kâğıdını almak maksadıyla uğramışım.
Hali hazırdaki muhtar amcamız da yine adaymış. O da ‘’Şimdiye kadar sizlere verdiğim hizmetlerden gurur duyuyorum, yeni dönemde yine aynı heyecanla çalışacağım,’’ yazmış.
Kıymetli muhtar amcacığım seçimde sana da başarılar diliyorum.
Gelelim uzun lafın kıssasına…
Bir memlekete okul yapmak ya da yaptırmak kolay bir iş değildir, hayvan barınağı açmak ise tel örgünün içine üç kulübe koymak değildir. Yapılan ya da yapılacak her işin sürekliliği olması gerekmez mi?
Mahallelerimizde gerçekten ihtiyaç sahibi yaşlılarımıza, yetimlerimize, öğrencilerimize el uzatmak, onları gönüllülerle buluşturmak yahut resmi mercilere ulaşmalarını sağlamak bence daha ulaşılabilir ve kıymetli bir vaat olur.
Yoksa kreşi zaten Milli Eğitim Bakanlığı yapar, hayvan barınağını belediyeler açar.
Biz insana dokunalım olur mu kıymetli adaylar.
Herkese sağlıklı, huzurlu, mutlu haftalar dilerim,
Kalın sağlıcakla.
